Wyglądało na to, że w ciężarówce nie ma nikogo. Może był to podstęp Antonowicza, a może po prostu zwykły przypadek.
Wasyl Prokopiew usiadł za kierownicą i ruszył, nie zważając na niebezpieczeństwo.
Ciężarówkę wyposażono w klimatyzację, bak był pełen syntetycznego paliwa. Można nią było dotrzeć bez konieczności tankowania na drugi kraniec kontynentu i z powrotem. Prokopiew samotnie przemierzał dzikie okolice.
Mimo wszystko czuł wyrzuty sumienia. Wiedział, że nie postąpił honorowo. Pozwolił przeżyć rodzinie Rourke nie dlatego, że Michael Rourke nie zostawił go na pewną i okrutną śmierć, ani też nie dlatego, że doktor wraz z Paulem Rubensteinem ocalili mu życie. Robił to po prostu z własnego wyboru. Czy w tej chwili gubił swoich ludzi, czy też właśnie ich ratował? Tego Prokopiew nie wiedział.
Zmagał się ze swymi myślami, nie mogąc dojść do żadnego wniosku. Na razie przez te parę minut, czy też godzin, aż do momentu wykrycia jego ucieczki, nadal był dowódcą gwardii KGB, mianowanym przez towarzysza marszałka Antonowicza. Antonowicz odziedziczył stanowisko marszałka po śmierci Karamazowa, zamordowanego przez jego żonę, major Tiemierowną.
A może ten czyn Tiemierowny był słusznym? Kto miał rację? Czy towarzysz marszałek Antonowicz znał żonę Karamazowa?
A teraz Prokopiew wiózł ściśle tajne szczegóły technologii dotyczącej nowej broni, aby przekazać je Rourke’owi i jego sojusznikom.
Ta część sprawy była dla niego jasna. Wykorzystując nową broń. Niemcy wraz ze swymi sprzymierzeńcami mogliby jej użyć i stworzyć system obronny, zdolny przeciwstawić się zjednoczonym siłom Związku Radzieckiego, zawładnąć Ziemią i zniszczyć zasoby broni nuklearnej.
Wiadomo było, naukowcy tego dowiedli, że wystarczy pojedynczy wybuch termonuklearny, aby zniszczyć atmosferę ziemską. I wówczas ci wszyscy ludzie, żyjący w podziemnych miastach jak w grobowcach, już nigdy nie byliby w stanie wyjść na powierzchnię jak normalne ludzkie istoty. Od tej pory ich życie byłoby jedynie nędzną wegetacją.
Prokopiew kierował się na zachód, w kierunku niemieckich linii. Całą nadzieję pokładał w doktorze Rourke’u. On będzie wiedział, jak mądrze wykorzystać nową broń.